بررسی ویژگی های اکوفیزیولوژیک گیاه نعناع در دو نوع محیط کشت آکواپونیک raft و پرلیت

آکواپونیک ترکیبی از پرورش ماهی و گیاه در سیستم های گردشی است. پرورش ماهی در سیستم بسته با بازچرخانی آب باعث تجمع مواد آلی زائد در محیط کشت می شود. اگر این مواد متابولیک به تغذیه گیاهان برسند زائد نیستند، بلکه ارزش اقتصادی داشته و برای سیستم تولید ماهی منفعت دارند. بیشتر سیستم های آکواپونیک به صورت بسترهای پر شده با پرلیت، لایه نازک محلول غذایی و یا سیستم raft طراحی می شوند. پارامترهای فتوسنتزی و روابط آبی شاخص های خوبی برای تشخیص میزان سلامت گیاهان به شمار می روند و به عنوان ابزاری برای مطالعه وضعیت فیزیولوژیک گیاه در سیستم های مختلف کشت مورد استفاده قرار می گیرند. این آزمایش به منظور بررسی ویژگی های اکوفیزیولوژیک گیاه نعناع در دو بستر آکواپونیک raft و پرلیت انجام شد. در سیستم raft ریشه گیاهان در داخل آب ماهی معلق بود و آب را از زیر گلدان جذب می کردند. در صورتی که در سیستم پرلیت، ریشه ها در بستر پرلیت بودند و آبیاری از بالای گلدان ها انجام می شد. گیاهان رشد کرده در سیستم raft علائم کمبود عناصر معدنی را به صورت کلروز برگ ها نشان دادند. اندازه گیری پارامترهای فتوسنتزی و آبی نشان داد که میزان فتوسنتز، هدایت روزنه ای، تعرق، کارآیی مزوفیل، کارآیی مصرف آب و تشعشع فعال فتوسنتزی در تیمار آکواپونیک پرلیت نسبت به آکواپونیک raft بیشتر بود. در صورتی که میزان مقاومت روزنه ای، دمای برگ و co2 زیر روزنه ای در تیمار آکواپونیک raftنسبت به آکواپونیک پرلیت بیشتر بود. بنابراین به نظر می رسد که کاشت گیاه نعناع در محیط پرلیت به علت بهتر بودن خصوصیات اکوفیزیولوژیک گیاه نتیجه بهتری داشته باشد.